42e Werfpop gaat niet door, een zwarte dag voor Leidse festivalgangers

Vanmiddag kwam het trieste persbericht dat het 42e Werfpop Festival er dit jaar niet gaat komen. Zoals zovele festivals in Nederland is het festival financieel niet rond te krijgen. Werfpop behoorde tot de gratis festivals, twee jaar geleden moest daar al vanaf gestapt worden en werd het publiek een kleine bijdrage van € 7,50 gevraagd, daar kreeg je dan wel een ecobeker, 1 consumptie en een plaspartout voor, dus eigenlijk nog steeds bijna gratis. Nadat eerder al het gratis Haagse Parkpop sneuvelde valt nu ook het “voorlopige” doek voor het Leidse Werfpop.

Misschien raar, maar toen ik vanmiddag het bericht kreeg dat Werfpop 2024 afgelast is dan gaat er van alles door je heen. Natuurlijk het bestuur gaat er gelukkig vanuit dat het volgend jaar wel weer moet lukken. Als eerste moest ik vanmiddag denken aan wijlen Ferry Rigault, medeoprichter van Werfpop. Hij startte in 1982 het festival in het Van der Werfpark, in 2002 was het festival eenmalig op de Garenmarkt omdat het gras van het Van der Werfpark het niet ging houden. Daarna verhuisde het festival in 2003 definitief naar De Leidse Hout.

Het standbeeld van Van der Werf verhuisde mee naar De Leidse Hout en is nog elk jaar aanwezig op zijn eigen festival.

Terwijl ik wat foto’s opzocht bedacht ik mij dat de basis voor een Leids popfestival in 1973 gelegd werd op Vormingscentrum Troef. Geleen had Pink Pop dus wilde wij ook een popfestival. Met een aantal deelnemers van Troef gingen we aan de slag en organiseerden de Pink In op het terrein van Jeugddorp aan de Vliet.

Het eerste jaar hadden we bands als Kajak, Emile & Natasja en de Hobo String Band met die waanzinnig mooie lieve hond op het podium. Zelf had ik het culturele gedeelte onder mijn hoede en van het piepkleine budget, cultuur was toen al een ondergeschoven kindje 🙂 , wist ik de toen nog vrijwel onbekende Hans Otjes te strikken en ’s avonds Sjef van Oekel als presentator.

En na afloop hadden we ons eigen feestje.

Niet lang daarna werd Ferry Rigault staflid bij Troef en mede ingegeven door de enthousiaste verhalen over de Pink In is hij waarschijnlijk later gestart met Werfpop.

Werfpop heeft in die 42 jaar alle weertypes meegemaakt, van warm tot heel warm, tot waanzinnig warm. Maar uiteraard ook regen.

En een paar keer heeeeeeeeeeeel veel regen, wat de kinderen dan weer niet erg vonden.

Werfpop heeft regelmatig ook ruimte voor groeperingen of acties met een ideëel doel. Sorry ondanks dat het een goed en serieus doel was, heb ik in 2012 toch keihard moeten lachen om deze stand.

Weer of geen weer, Werfpop en haar vrijwilligers zijn een grote familie dat zie je in het crew- en medewerkersdorp.

Er wordt daar voor de bands en de medewerkers gekookt.

En gegeten natuurlijk.

Gek he nog niet eens zozeer de bands, maar vooral de sfeer is waar ik vanmiddag aan dacht toen ik las dat het festival dit jaar niet doorgaat. Een festival voor jong en oud waar iedereen welkom is en ook regelmatig opa’s en oma’s met hun kinderen en kleinkinderen op af kwamen.

Nou ja dit schoot vanmiddag door mij heen en laten we hopen dat het team dat in 2023 voor de op- en afbouw zorgde dat in 2025 ook weer kan doen.

Hieronder, voor wie het leuk vindt, zomaar wat willekeurige filmpjes die ik in de loop der jaren maakte. Meer zien ze zijn allemaal te vinden op internet.