Bobby het vriendje van Happy kwam een middagje spelen

Ze kennen elkaar al tien jaar en kunnnen samen goed door één deur. Sterker nog dat doen ze zowat elke nacht als ik vrijwel gelijk met het baasje van Bobby, Happy voor de laatste keer uitlaat. Bobby is helaas een beetje kreupel dus niet zo wendbaar, het leuke is dat Happy daar rekening mee houdt en nooit druk of wild doet met Bobby. Allebei hadden ze nog niet gegeten toen Bobby kwam dus eerst maar eens samen brunchen.

Happy eet sneller dan Bobby en heeft ook nooit geleerd aan tafel te blijven tot iedereen klaar is met eten.

Niet geleerd, maar aangeboren eigenschap van een afstandje wel in de gaten houden wat er gebeurt.

Uitlaten kan achter, maar het is natuurlijk veel leuker om even een  goed snuffelbaar veldje uit te zoeken in de buurt. Alleen omdat Bobby zover niet kan lopen, en ik er geen zin in heb, gezellig met zijn drieën in de auto.

En zoals iedereen vandaag de dag doet, moet er natuurlijk een mislukt selfie bij.

Op het veld ging het er rustig aan toe, Bobby snuffelde wat en Happy ging regelmatig even zitten omdat achter elkaar aan rennen er niet echt in zit.

Even kijken hoe het verderop is.

HHHHAAAAAPPPPYYYYYY wacht even ik kom er ook aan.

Ze hadden ondanks de warmte en het niet hollen het toch naar hun zin en kijkt de een naar rechts dan  kijkt de ander ook naar rechts.

Moe maar voldaan gingen de maatjes weer naar huis.

En nu liggen ze allebei te slapen 🙂