Op de Drijvende IJsbaan tijdens Skating Blind leerde wethouder Fleur Spijker een aantal buddy’s en deelnemers van Walking- en Running Blind kennen. Ze beloofde snel een keer langs te komen tijdens de wekelijkse training.
Fleur voegde heel snel de daad bij het woord en kwam vorige week donderdag al langs. Vanwege alle drukte rond onder andere de Leidse Blues & Jazzweek heb ik nu pas ruimte om er een verslag van te maken. Zowel Walking- als Running Blind starten en verzamelen bij het clubgebouw van de Leiden Road Runners Club.
Enkele tientallen hardlopers en hun buddy’s verzamelen zich sinds 2014 op donderdagmorgen in de kantine, de laatste jaren zijn ook wandelaars welkom.
De wethouder legde uit waarom ze langs kwam en hoe de afspraak tot stand gekomen is.
Een van de lopers waarmee Fleur al snel in gesprek was, kende ik nog van de oprichting in 2014. Volgens mij was hij toen buddy en heeft nu zelf een beperkt gezichtsvermogen.
Ondanks dat Fleur enorm sportief is moest ze zich vanwege een vervelende blessure dit keer beperken tot het wandelen.
Op zich misschien wel zo verstandig want onder het wandelen is het makkelijker praten dan tijdens het rennen.
De groep vertrok via de Voorschoterweg richting Voorschoten, de hardlopers uiteraard voorop.
Fleur wandelde met een van de buddy’s en kon daardoor een hoop vragen stellen over running-en walking blind. De groep wandelaars is momenteel vrij klein er kunnen nog nieuwe deelnemers bij. Opgeven en informatie kan via de website.
Na afloop vroeg ik Fleur hoe ze het gevonden had. ‘Je weet dat het bestaat, alleen als je een keer meeloopt dan wordt je er toch op een andere manier mee geconfronteerd. Waar ik echt heel erg van onder de indruk ben is het verhaal over een vrouw die met haar buddy over het strand liep. Omdat het daar niet echt gevaarlijk is kon ze los lopen, met uiteraard wel de buddy naast haar. Ze liep voor het eerst van haar leven los over het strand en voelde de zon op haar hoofd en hoorde de golven klotsen. Het was een enorme ervaring en gevoel van bevrijding. Dat verhaal kreeg ik kippenvel van, wij staan daar niet bij stil.
Direct na afloop beloofde Fleur eerdaags weer langs te komen en dan meer tijd vrij te maken, zodat ze van te voren en na afloop meer tijd heeft om te praten.
Zowel Fleur, de trainers en deelnemers kijken nu al uit naar de volgende afspraak komend voorjaar.
4 reacties
Het feit alleen al dat deze buddy’s mensen met beperkingen helpen is gewoon super.
Ik heb nog even gekeken, maar hier hebben we dat niet. Mooi dat er mensen zijn die dit doen.
Love As Always
Dimario
Daar staan we inderdaad niet bij stil dat met een beperkt gezichtsvermogen toch beperkt bent met wandelen. Mooi werk doen deze vrijwilligers.
Prachtig dit!