Hakken en zagen met The Hackensaw Boys in de Qbus

Een  avondje terug naar de roots van de Amerikaanse muziek met zo nu en dan een klein punk sausje. Zo kan je in grote lijnen de muziek van de Amerikaanse Hackensaw Boys omschrijven. De band toert, in wisselende samenstellingen, al ruim twintig jaar door Amerika en Europa. Negentien jaar geleden traden ze voor het eerst op in de Qbus, schijnbaar zijn ze niet vergeten want de Qbus stond ondanks het voetbal goed vol dinsdagavond.

De band bedankte direct al het publiek dat ze voor het optreden hadden gekozen in plaats van het voetbal en beloofden er een mooie avond van te maken.

In een concert van bijna twee uur, zonder pauze, kwamen veel van hun oude en nieuwe nummers voorbij.

Spil van de band is David Sickmen die van begin af aan in de band speelt.

Er kan in twintig jaar een hoop gebeuren en dan kan het zomaar zijn dat je zoon, Jonah Sicmen, tegenwoordig de drummer van de band is. Er hangt een geweldig drumstel om zijn nek, gemaakt van gevonden afval zoals een wieldop en conservenblikjes.

Bij dit soort muziek speelt de viool natuurlijk de boventoon en dat deed Caleb Powers voortreffelijk.

De banjospeler daar zit een speciaal verhaal aan vast

Ik begreep het verhaal niet helemaal maar naderhand vertelde organisator Hans van Polanen hoe het echt zat. ” Een heel bijzonder verhaal, bij het eerste optreden in Leiden van de Hackensaw Boys 2003, was deze toen nog Amsterdamse jongeman aanwezig als toeschouwer, hij vroeg toen aan de band of hij de tweede helft een nummertje op de banjo mocht meespelen, heeft hij gedaan, en is sindsdien een permanent lid van The Hackensaws gebleven tijdens hun Europese tournees.

Het begon echt een familieconcert te worden, want ook de zoon van de banjospeler mocht een nummertje meespelen.

Prachtig toch vader en zoon op het podium.

Na bijna twee uur kwam er een eind aan het concert met wel een heel aparte toegift die zorgde voor een kippenvel moment.

Het nummer Happy Xmas (war is over) van John Lennon is vijftig jaar oud, maar actueler dan ooit. De hele zaal zong mee en dat vond ik een mooi en emotioneel moment en eigenlijk de meest mooie toegift die je in deze tijd van het jaar kan geven. Het zal op zich niet veel uitmaken, maar het zou een geweldig signaal zijn als alle bands in binnen en buitenland de komende weken met dit nummer hun optreden beëindigen.

Ik heb behoorlijk wat gefilmd en zeker de fans van de band zullen er van kunnen genieten.

Hieronder nog wat sfeerfoto’s.