Ook in de herfst is Leiden mooi vanaf het water

Vandaag mijn laatste vaartje voor dit jaar gemaakt. Even nog een stukje Singel en stad en daarna richting de Watersportschuur, tegenwoordig Watersportcenter, om de boot in de stalling te leggen. Twee winters overslaan heeft de boot niet echt goed gedaan. en zeker het zeil niet.Voor de boot naar de stalling kan moeten natuurlijk wel eerst alle kussens eruit.

Ik had mazzel de hele week regent het en ook vandaag waren er buien, maar zowel bij het leeghalen als het varen had ik een zonnetje.Het is best raar eigenlijk vind ik de mooiste vaartjes, de dag dat je de boot uit  de stalling en dag dat je hem wegbrengt. Het is net of je dan meer geniet van het varen en de omgeving.

Wat natuurlijk als eerste opvalt is dat er bijna geen enkele boot vaart.

Omdat er geen wind stond en geen boten voeren zag je regelmatig mooie spiegelingen in het water.

De tuin van museum Volkenkunde is altijd mooi, ook in het voorjaar met de bloesem. Trouwens het was vandaag een beetje feest in het museum. Vanmorgen werd bekend dat ze genomineerd zijn als museum van het jaar. Zou toch geweldig zijn als ze dat inderdaad worden, ik gun het ze omdat ik weet dat ze met de 100.000 euro die de winnaar krijgt hun dromen kunnen laten uitkomen. Ze willen een deel van de collectie digitaal toegankelijk maken. Dus als je het ook een mooi museum vindt en het ze gunt stem dan hier op museum Volkenkunde.

Dit bedoel ik met de mooie spiegelingen .

Ik kan hier zo van genieten he.

Ook alles in rust op het water bij Molen de Put en de Rembrandtsbrug.

Ik kon kiezen rechtstreek naar de de Watersportschuur of toch nog een klein rondje. Het werd een klein rondje 🙂  Een stukje Witte Singel en dan de Groenhazengracht op.

Dan kom je vanzelf uit op het Rapenburg.

Niet voor niets door velen de mooiste gracht van Nederland genoemd.

Het was niet alleen op het water rustig, op straat was het ook niet druk.

Vanaf het Rapenburg draaide ik de Vliet op, dat vind ik eerlijk gezegd een van de mooiste, zo niet de mooiste gracht van Leiden.

Aan het eind van de Vliet draaide ik de Witte Singel weer op. Als het vandaag 3 Oktober 1574 was geweest had dat niet gelukt omdat toen de vanaf de andere kant de Watergeuzen de stad invoeren om ons te bevrijden van de Spanjaarden.

De Witte Singel ook altijd een plaatje, zowel in het voorjaar, de zomer en de herfst. En natuurlijk in de spaarzame winters dat je er kan schaatsen.

Ik was niet de enige die nog even genoot van het zonnetje.

De koepels van de Sterrewacht glansten in het zonlicht.

De Hortus is natuurlijk 365 dagen per jaar mooi en een trekpleister voor jong en oud.

Wordt je moe van hoor dat vliegen.

De voormalige Zeevaartschool, het laatste mooie stukje Leiden voor ik afsloeg richting de stalling.

Die zeehonden komen niet steeds dichterbij de kust, je ziet ze zelfs al even buiten het centrum.

Ik weet dat er mensen waren die het niet eens zijn toen ik net schreef het laatste mooie stukje Leiden. Klopt helemaal ik  kwam natuurlijk ook nog de Houtzaagmolen van Noordman tegen.

De wolken werden langzamerhand dreigender, maar het was nog droog.

Tja en dan is het vaarseizoen definitief voorbij.

Daar gaat de Milybo richting stalling.

Ik dacht even zal ik mosselen eten vanavond. Je wil niet weten hoeveel mosselen er van de bodem afkwamen.

Was het geluk of goede planning. Ik kwam thuis en even later barstte een stortbui los.

In de fotoslideshow/filmpje gelukkig nog wat zonnige beelden van het laatste vaartje van 2021.