Sinds een aantal jaren worden de evenementen ‘Verhalen van de Stad’ en de ‘Draaiorgeldag’ gecombineerd. Het winkelend publiek kan genieten van oude verhalen over Leiden en ziet een gedeelte van de Leidse draaiorgels. De draaiorgels stonden op diverse plekken in de stad zoals het station, Haarlemmerstraat, Turfmarkt en de Hooglandsekerkgracht. De Verhalen van de stad werden dit jaar in verband met coronabeperkingen allemaal gespeeld op de Burcht, omdat je daar het publiek afstand van elkaar kon laten houden.
Leiden is een echte draaiorgelstad en heeft waarschijnlijk meer draaiorgels dan Amsterdam. De Leidse draaiorgels worden goed onderhouden en zijn niet alleen in Leiden, maar in heel Nederland regelmatig op straat te vinden. Nou ja nu in de coronatijd uiteraard minder of niet.
In vroeger tijd waren draaiorgels een bron van inkomsten voor mensen zonder vaste baan, door met een draaiorgel de wijken door te trekken konden ze hun boterham verdienen. Daarnaast was het in die tijd een feest als het draaiorgel de straat in kwam.
De meningen over draaiorgels zijn verdeeld. Er zijn mensen die het prachtig vinden en mensen die het afschuwelijk vinden. Het draaiorgel verdwijnt helaas (vind ik) steeds meer uit het straatbeeld, maar behoort wel tot ons cultureel erfgoed. Gelukkig is er in Leiden een actieve jonge garde die liefde voor de orgels heeft en hopelijk de draaiorgelcultuur in de toekomst in stand houdt.
Ik zeg altijd, niet iedereen vindt de Nachtwacht mooi, maar het is wel het bekendste en meest geroemde schilderij ter wereld. Nou is het met de draaiorgels ook, je hoeft er niet van te houden, maar het is wel een onderdeel van onze historie. En wees nou eerlijk, dit is toch een heerlijk Hollands plaatje met een gezellige markt, de molen en een draaiorgel.
Kinderen blijven een draaiorgel geweldig vinden, het geluid, de kleurtjes en de bewegende poppen of instrumenten aan het orgel.
Er zijn in Leiden meerdere bekende draaiorgelfamilies, zoals bijvoorbeeld Krul. In 2017 bezocht ik de werkplaats van Fabian Krul en daar waan je je gewoon honderd jaar terug in de tijd. Klik op deze link en geniet van deze unieke werkplaats.
Familie Mink is ook een bekende orgelfamilie en is niet alleen in Leiden, maar voor de coronatijd ook elke week in Amsterdam te vinden.
Bert Van Schoonderwoerd Den Bezemer is ook een bekend gezicht in Leiden met zijn orgel Het Bloemenmeisje.
Zijn dochter Anneke doet niets met orgels, maar met haar Leids Café Online laat ze wel wekelijks via internet veel mensen genieten van allerlei soorten muziek.
Op de Breestraat aan het begin van de markt stond ook nog een klein orgel, maar wel met een heel groot mansbakje. Er werd trouwens door de orgels die zaterdag meededen met de Draaiorgeldag niet gemanst, zij wilden vooral hun orgels laten zien en horen en er op wijzen dat dit niet uit het straatbeeld mag verdwijnen.
In de fotoslideshow en filmpje wat beelden en geluid van een aantal Leidse orgels.
Na de orgels bekeken te hebben liep ik door naar de Burcht waar de Verhalen van de Stad verteld werden.
Er worden elke jaar enkele historische verhalen verteld en gespeeld. Omdat het dit jaar lang onzeker was of het evenement door kon gaan, was er gekozen voor een paar voorstellingen die in de afgelopen jaren al gespeeld waren en destijds heel succesvol waren. Een daarvan was uiteraard het verhaal van de Zangeres zonder Naam.
Het is het verhaal van haar leven in een notendop, met als triest hoogtepunt haar breuk met platenbaas Johnny Hoes.
De acteurs van de andere stukken zaten onder bomen in het zonnetje te wachten. Als je niet beter wist zou het een plaatje halverwege 1800 kunnen zijn.
Een mooie toneelstukje tussen de geleerden en schrijvers Johannes Kneppelhout alias Klikspaan en Nicolaas Beets alias Hildebrand die de Camera Obscura schreef.
De heren waren even terug in Leiden (en op aarde) en pochten over hoe beroemd ze geworden waren en wat er na hun dood allemaal naar ze vernoemd is.
Het laatste stuk dat ik zag was over een van de de Kegelclubs van Heeren Sociëteit Amecitia.
Onder het genot van een borreltje, nou ja borreltjes, hadden de heren de grootste lol met hun kegelspel op de baan achter de sociëteit.
De heren beeindigen hun avond in redelijk beschonken toestand wat ze in een geweldige slow motion laten zien.
Hieronder een korte fotoslideshow en filmpje van Verhalen van de Stad.
6 reacties
Doet me denken aan mijn jeugd als het draaiorgel door de straat kwam.
Een stad die verhalen bezit, leeft. Hans
Voor jou moet dit een topdag geweest zijn. Ik kan me vergissen, maar volgens mij vond jij het allemaal wel leuk om te zien en te horen.
Love As always
Di mario
Ik ben een van de mensen die er helemaal niets aan vind maar wel iedere keer zo’n bedelbakje voor zijn neus krijgt waarvan het gerammel de muziek ontsierd… Laat de winkeliers die mensen gewoon betalen, dat gebedel is echt niet meer van deze tijd.
Heerlijk de draaiorgels…met liefde doe ik een duit in het bakje!
Superleuke foto van Barry ook
Tja, ook een klein beetje haat/liefde verhouding met draaiorgels, maar je hebt gelijk, ze horen in het straatbeeld. Maar dat mansbakje blijft toch vervelend.
Mooie plek voor een voorstelling. En ahhhh, draaiorgels! Ik mocht als kind altijd een centje geven aan de draaiorgelman.