Dinsdag was het exact 10 jaar geleden dat het gemeentebestuur van Leiden als eerste stad ter wereld, het internationale ‘Handvest voor compassie’ ondertekende. Ondertussen zijn er honderden steden over de hele wereld die dit voorbeeld gevolgd hebben, in Nederland zijn dit Rotterdam, Zoetermeer en Nijmegen.
Om dit te vieren was er dinsdagmiddag een bijeenkomst in de Burgerzaal, waar een groot aantal instanties en enkele mensen op persoonlijke titel het Handvest gingen ondertekenen. Het liep tegen half 2 al snel vol met tal van Leidenaren die diverse organisaties vertegenwoordigden.
De Burgerzaal was bijna te klein voor het aantal bezoekers.
Onder hen was ook Rabbijn Awraham Soetendorp. Hij was 10 jaar geleden een van de mede-opstellers van het internationaal handvest.
Dominee Ad Alblas heette iedereen welkom en was verheugd dat de opkomst zo gigantisch groot was.
Namens de gemeenteraad sprak van Walter van Peijpe, hij was trots dat Leiden destijds als eerste heeft getekend en blij dat het handvest ondertussen over de hele wereld getekend wordt.
Het beste om te kijken wat het handvest precies inhoud is om te kijken op de website, maar in simpele bewoordingen komt het er op neer: niet alleen aan je zelf te denken, compassie met anderen te hebben en iedereen te behandelen hoe je zelf ook graag behandeld wilt worden.
Vera Bouwman vertelde over Rotterdam als compassiestad.
Volgens mij stond ik achter een paar Rotterdammers 🙂
Ook Zoetermeer heeft het handvest ondertekend. Derya Jula, gemeenteraardlid en ambassadeur van de vrede vertelede over hoe het handvest in Zoetermeer tot stand gekomen is.
Marilyn Torkovich, Executive Director at the International Charter for Compassion, uit Seattle vertelde in het kort over hoe het handvest wereldwijd verspreid is.
Even tijd voor een kort muzikaal intermezzo door Stelian Lucatos.
Rabbijn Awraham Soetendorp was hoofdspreker deze middag.
Hij hield een mooie toespraak over hoop en de Charter for Compassion. Een toespraak op een feestelijk dag, maar wel met een rouwrandje. Wij vieren hier vandaag het 10 jarig bestaan van het Chapter, terwijl er nu raketten vallen op het midden van Israël en mijn jongste kleinzoon van zes jaar m]niet naar school kan omdat het te gevaarlijk is. Vandaar dat ik vandaag extra appelleer aan de kracht van hoop.
Toch een fijn idee als er een telefoon afgaat dat het niet die van mij is, maar in dit geval die van Ad Alblas. Nou ja laten we het er op houden dat hij als organisator bereikbaar moest zijn 🙂
Laatste spreker was locoburgemeester/wethouder Marleen Damen.
Marleen was trots en echt blij dat er zoveel mensen waren gekomen naar deze bijeenkomst en met de intentie om te gaan tekenen. “Hier ben ik als wethouder trots op dat we dit in Leiden doen en laten zien dat we echt een stad met compassie zijn”.
Bestuurslid Ed Wiersema kondigde de lancering van de website aan, maar had eerst ook nog een vraag aan de bezoekers.
Gaat u nu eens 3 minuten met elkaar praten over hoe u denkt over compassie.
Prachtig het leverde een zaal vol geroezemoes op.
Hierna werd de website gelanceerd (in de fotoslideshow onderaan staan ook een aantal pagina’s) die vol staat met wetenswaardigheden over de activiteiten van Compassiestad Leiden en de uitleg over Compassie.
Hierna gingen diverse instanties het Handvest tekenen. In totaal ruim 80 handtekeningen.
De meest uiteenlopende organisaties en personen., zoals bijvoorbeeld Rik Kamps namens de 3 October Vereeniging.
Of bijvoorbeeld Kirsten Zitman namens i Doe.
Schrik niet, ik ga echt niet alle ondertekenaars apart benoemen, maar in de fotoslideshow komen de meeste voor. Trouwens het was technisch onmogelijk om iedereen op de foto te zetten, kan mezelf niet in tweeën delen 🙂
Deze selfie kreeg ik van Kirsten en zowel zij als Anneleen vonden dat ik verplicht was hem in dit verslag te zetten. Sommige mensen mag en kan je niets weigeren he.
Het was een lange rij van ondertekenaars en er leek geen eind aan te komen. Toch maar wat foto’s van een paar willekeurige ondertekenaars.
Uiteraard tekende ook het COC Leiden.
De Leidse Bond van Speeltuinen.
Stichting Urgente Noden Leiden.
Vrouwenopvang Rosamanus.
Anneleen namens Vrije School Mareland.
Aan het eind van het ondertekenen kon er geen handtekening meer bij en konden initiatiefnemers Ad Alblas en Awraham Soetendorp tevreden terugkijken op een geweldige middag.
Er werd in de hal nog even gezellig nagepraat.
Bij het verlaten van het Stadhuis stond er een vrouw met een schaal kaarten. Deze kaarten zijn door mensen uit heel Nederland geschreven kies er maar een uit. Mijn oog viel op deze enveloppe.
Thuisgekomen maakte ik hem open.
Toeval bestaat niet zeggen ze, zal best maar toch vreemd dat de kaart zo persoonlijk was.
Het is ondertussen al goed gekomen, maar apart vond ik het wel 🙂 In de fotoslideshow nog een aantal sfeerfoto’s.
6 reacties
Je was duidelijk in goed gezelschap. Alle mensen die daar waren hadden maar één doel.
Love as always
Di mario
Respect voor je medemens, ook als je het er niet mee eens bent.
Mooi dat de kaart van de Geluksroute zo prachtig aansloot, het was ook een bijzonder moment voor mij om hem zo aan je te mogen geven
‘Handvest voor compassie’ is een prachtig initiatief, dat gelukkig aansluit bij heel veel mensen.
Laten we de goed willende mensen omarmen en koesteren. Hans
Leuk om je weer eens zelf op een foto te zien, je ziet er goed uit dus ja, het is goed met je gekomen na een heel moeilijke tijd. Ook jij con wel wat compassie gebruiken het laatste jaar. Ach wie niet op zijn tijd.
Mooi natuurlijk maar ook wel een beetje gek dat je daar een handvest voor tekent. Maar je staat hartstikke leuk op de foto en je hebt een prachtige kaart gekregen.