Schrijnende situatie van mede-blogger en mantelzorger, schrok er echt van. Vandaar een doorlink

Ik zet nooit artikelen van anderen op mijn site en iedereen die hier al langer leest weet dat de bedoeling van mijn site juist is om positief en leuk nieuws te brengen en dan voornamelijk uit Leiden. Vandaag maak ik een uitzondering omdat ik met bewondering en vaak verbazing de blogs van de 77 jarige Rietepietz uit Rijswijk lees over hoe zij omgaat met haar 83 jarige dementerende man. Even eerst een beetje uitleg. Ik ken Rietepietz al vanaf het moment dat ik begon met bloggen en genoot van haar heerlijke humor en schrijfstijl, maar had geen idee wie er achter de blogs zat. Ik leerde haar pas in 2006 in het echt kennen tijdens een weblogmeeting die ik in Leiden georganiseerd had, waar een stuk of 10 bloggers uit het hele land op af kwamen. Pas toen begreep ik dat er achter die geweldige blogs een 60 plusser zat.

Tijdens die middag heb ik heel wat gesproken met haar en sindsdien is de blogband nog sterker geworden en hebben we zo nu en dan ook nog wel eens mail of telefonisch contact gehad. Ik leerde haar kennen als een vrouw voor wie 1 en 2 is en niet zeuren, maar aanpakken.

De 2e keer dat ik haar in het eggie tegenkwam was in 2013 bij het Nationale Pietenprotest op het Malieveld waar zij als Sinterklaas en Zwarte Piet aanhanger met haar man aanwezig was.

Een paar jaar geleden begreep ik dat het niet goed ging met haar man Henk, hij begon te dementeren. Ik schrok er van en belde (te weinig) om te vragen hoe het ging omdat ze er op haar blog toen nog niet veel over losliet. Het ging behoorlijk snel, maar Rietepietz zei dat ze het wel aan kon en zo lang mogelijk haar man en maatje wilde verzorgen.

Rietepietz is een sterke vrouw die alles aanpakt en niet voor een gat te vangen is. Van de zomer schrok ik toen ik haar belde en hoorde dat ze bijna van de trap was gevallen terwijl ze haar man naar boven sleepte, omdat hij sinds kort zelf niet meer naar boven kon komen.

Er moest snel iets gebeuren en Rietepietz scharrelde haar spaarcentjes bij elkaar en liet een traplift komen en deed ook direct een aanvraag omdat dit toch wel en behoorlijke uitgave was. Er moest gewoon heel snel iets gebeuren. Begin oktober kwam kwam er een brief dat de mevrouw van de gemeente al  over de traplift  kwam praten.

Op 23 oktober kwam de vrouw en binnen enkele minuten was het gesprek over. Oh u heeft de lift al nou ja dat is dan geregeld en nee u krijgt geen vergoeding omdat u hem al heeft.

Rietepietz komt tot de terechte conclusie dat je op deze manier mantelzorgers niet echt enthousiast maakt. Deze week heeft ze een brief geschreven aan een aantal instanties. Zoals ze zelf zegt, voor haar maakt het allemaal niet veel meer uit, maar ze hoopt dat er eindelijk eens aan de patiënt en de mantelzorger wordt gedacht dan alleen aan de regeltjes. Als je op onderstaande link klikt kom je op haar site en kan je de hele brief lezen en dat is zeker aan te raden want het kan morgen u en ik ook overkomen. LEES HIER HET HELE ARTIKEL VAN RIETEPIETZ EN EVENTUEEL HAAR ANDERE BLOGS

Het is geen gebruikelijke blog die jullie van mij gewend zijn, maar hier kon ik mijn ogen niet voor sluiten en volstaan met een simpel antwoord op haar blog.