Waar Rob de Nijs 2 jaar over deed, lossen ze in Hameln in een half uurtje op

Als je vakantieadres vlakbij Hameln ligt dan moet je daar natuurlijk even langs om te kijken of er echt geen ratten meer zijn. Tussen 1972 en 1974 zond de”KRO de populaire kinderserie “Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer”op tv uit. Loekie Knol als Lidwientje Walg en Rob de Nijs als Bertram Bierenbroodspot deden er 2 jaar over om de kinderen die door de Rattenvanger ontvoerd waren uit Hamelen weer terug te brengen.

Lekker dichtbij, maar 11 kilometer over kleine weggetjes. Alsof de duvel er mee speelde had ik ook direct ellende om naar Hameln te komen, de weg naar Hameln was afgesloten.

Eigenlijk was het best wel lachem dat ik dus bijna zelf dat verschrikkelijke liedje van die Bierenbroodspot moest gaan zingen om naar Hameln te komen.

Klokslag 12 uur sloot ik (met een beetje voordringen) aan in de massa om naar de rattenvanger van Hameln te gaan kijken.

Zie je wel die ratten zijn helemaal niet weg. Oh sorry het hoorde bij het toneelstuk dat ging beginnen.

Het stadje Hameln werd destijds geteisterd door een rattenplaag, nee Rob Bertram de Nijs Bierenbroodspot komt pas later in het verhaal, er liepen gewoon overal ratten door de stad en ze vraten alles op.

De bevolking was radeloos en eiste van het gemeentebestuur dat ze er iets aan moesten doen.

Plotseling kwam een onbekende fluitspeler de stad in, nee niet Rob de Nijs die zingt, hij beloofde met zijn fluitspel alle ratten te kunnen laten verdwijnen.

Als het hem lukte zou hij 100 dukaten beloning krijgen. Hij begon te spelen en al snel kwamen alle ratten te voorschijn en liepen achter de Rattenvanger aan.

Ik begin nu geloof ik een beetje te begrijpen waarom wij als kind allemaal op blokfluitles moesten vroeger. Mocht er nog eens een rattenplaag komen, altijd makkelijk als je iemand in de familie hebt die kan fluiten.

De Rattenvanger kwam terug en vertelde dat hij in de grotten alle ratten had laten verzuipen. Hier zie je duidelijk aan dat het een oud sprookje is, want vandaag de dag zou de Partij voor de Dieren hier een nationale rel van maken.

Het gemeentebestuur weigerde de Rattenvanger zijn beloning te betalen en de inwoners lachten hem uit.

Terwijl de bewoners naar de kerk gingen om God te bedanken dat ze van de ratten verlost waren, bleef de Rattenvanger met de kinderen achter. Hij speelde wat op zijn fluit en alle kinderen kwamen aangehuppeld en volgden hem. Hij nam ze voor straf mee en verborg ze in een grot. Ook hier aan zie je dat het een oud sprookje is, een man van middelbare leeftijd die op/met zijn fluit speelt laat je echt niet alleen met je kinderen.

Nu moet ik even het Nederlandse en Duitse verhaal aan elkaar gaan koppelen. In de Duitse versie hoor ik niets over Rob de Nijs. In de Nederlandse versie schijnen Rob de Nijs alias Bertram Bierenbroodspot en Loekie Knol alias Lidwientje Walg ook door de Rattenvanger ontvoerd te zijn. Zodoende komen zij in het Duitse verhaal niet voor. Maar met de wetenschap van nu en verplaatsen naar de huidige tijd en misschien wel je eigen stad, dan ben ik er van overtuigd dat de inwoners in angst zaten om de kinderen, maar geen probleem hadden met het verdwijnen van Walg en Bierenbroodspot 🙂

Waar wij in Nederland 2 jaar over deden lossen ze hier in een half uurtje op, zou dat de Deutsche grundlichkeit zijn 🙂

Het was leuk om een keer te zien en op zich natuurlijk prachtig dat het elke zondag zoveel mensen trekt. Op woensdag is de musicalversie. Misschien dat ik toch even ga kijken als Rob de Nijs maar niet meedoet, anders duurt het me te lang. Alleen of de ratten echt weg zijn, ik had steeds het gevoel dat ik er toch nog een paar zag.

In de slideshow/filmpje een korte samenvatting.