Dodenherdenkingen in Leiden druk bezocht

Vandaag is het bevrijdingsdag en hoop ik dat iedereen 5 mei uitgebreid gevierd heeft. Gisteren was de Nationale Dodenherdenking en ook in Leiden waren uiteraard diverse herdenkingen. Nadat ik eerst naar de opening van de expositie ‘Over oorlog gesproken’ (verslag komt eerdaags) was geweest reed ik door naar de herdenking bij het Haagsche Schouw.

Even voor 3 uur kwamen de Band Of Liberation en de genodigden aanlopen.

Bij het Haagsche Schouw worden de gevallenen van de slag bij Valkenburg en het Haagsche Schouw herdacht. De 98 jarige heer Witvliet uit Rotterdam is zeer waarschijnlijk de laatst levende veteraan die hier gevochten heeft.

Hij las de namen op van zijn gesneuvelde kameraden.

Burgemeester Emile Jaensch uit Oegstgeest hield een indrukwekkende herdenkingstoespraak over de strijd die hier gevoerd is.

Het Haagsche Schouw hoorde vroeger bij Oegstgeest en Valkenburg hoort tegenwoordig bij Katwijk, vandaar dat de 3 burgemeesters uit Leiden, Katwijk en Oegstgeest samen een krans legden. Er was destijds ook nog een stuk grond van Voorschoten, dus het zou mooi zijn als volgend jaar ook de burgemeester van Voorschoten hier aanwezig is.

We moeten het verhaal van de oorlog en het besef dat vrijheid geen vanzelfsprekendheid is doorgeven aan de jeugd. Kinderen van BSO ‘T Kweklokaal hebben de laatste weken uitleg over de oorlog gekregen en er was een tentoonstelling in het lokaal ingericht. Zij legden bloemen bij het monument.

Er waren ook dit jaar weer meer belangstellenden en nazaten van oud-strijders of gevallenen gekomen, die bloemen legden bij het monument.

Hieronder een fotoslideshow en filmpje van de herdenking bij het Haagsche Schouw.

De herdenking in de Kooi aan het eind van de middag kon ik helaas niet bij zijn. ’s Avonds was de herdenking bij Molen De Valk, die werd vooraf gegaan door een bijeenkomst in de Pieterskerk waar Frits en Barbara Barends een toespraak hielden. Na de bijeenkomst in de Pieterskerk ging de stille tocht richting Molen De Valk.

Vanwege de bouw van de Lammermarktgarage kon de herdenking enkele jaren niet plaatsvinden bij het officiële oorlogsmonument aan de voet van Molen De Valk. Vroeger was de dienst in de Marekerk en liep men vandaar in een paar minuten naar het monument. Nu vanaf de Pieterskerk is dat een stukje verder, maar wel een mooie indrukwekkende tocht onder andere langs Het Gerecht.

Normaal zitten overal op het Rapenburg studenten voor de deur te barbecuen of te bieren, nu was het opvallend stil en waarschijnlijk rekening gehouden met de stille tocht.

Met deze nieuwe route kom je ook langs een aantal terrassen. Ik heb er een beetje op gelet en reacties waren wisselend. Je zag mensen denken, oh jee dat is waar ook of zich ongemakkelijk voelen. Hoe dan ook iedereen gedroeg zich respectvol en was even stil toen de stille tocht passeerde.

Op de Beestenmarkt stonden de kransen en bloemstukken voor de diverse organisaties en instanties klaar.

Veteranen droegen behalve hun eigen bloemstukken ook de kransen voor de gemeente Leiden en de Stichting Dodenherdenking Leiden.

Persoonlijk vond ik de langere route van de stille tocht wel erg mooi, maar ik kan mij indenken dat het voornamelijk voor ouderen misschien in de toekomst toch een probleem kan opleveren.

Ik ben blij dat de herdenking weer terug is bij het officiële monument, want het heeft wel iets zo aan de voet van Molen De Valk. Als nu ook The Last Post weer vanaf Molen de Valk wordt geblazen dan is het helemaal perfect.

Stadsdichter Marianne van Velzen las een speciaal voor deze herdenking geschreven gedicht voor.

Na de 2 minuten stilte en het Wilhelmus werden de kransen en bloemstukken gelegd. Frederik Zevenbergen, namens de raad en burgemeester Henri Lenferink namens de gemeente Leiden, legden de eerste krans.

Terwijl alle officiële instanties en organisaties hun bloemstukken of kransen legden, was er aan de achterkant van het monument iemand die in alle stilte zijn eigen eerbetoon betuigde.

Na alle officiële instanties volgde het defilé langs het monument.

Het was naar mijn idee weer drukker dan vorig jaar en zo hoort het ook, want wij zijn degene die het verhaal moeten doorgeven.

Ik heb de foto’s en de filmpjes gesplitst, hier eerst de fotoslideshow.

Hieronder een filmpje van de stille tocht en de herdenking bij Molen De Valk.