Het is de ‘Week van de Toegankelijkheid’ in deze week vragen verschillende gehandicapten organisaties aandacht voor problemen van gehandicapten. Er moet dan niet alleen aan rolstoeltoegankelijk gedacht worden, maar ook aan harde muziek in een restaurant of kleine lettertjes op de menukaart. Vrijdagmiddag konden passanten bij De Waag in Leiden ervaren hoe het is om met een handicap of beperking te moeten leven.
Tijdens het evenement Verover De Stad was het thema Waag een Uitdaging.
Er werd informatie gegeven over de verschillende handicaps en de grootste problemen die je ermee ondervindt.
Het lopen met een bril waardoor je net zo slecht zicht hebt als een visueel gehandicapte werd door veel mensen gedaan. Dat viel nog behoorlijk tegen.
Binnen kon je gesprekken aangaan met gehandicapten om te merken dat je eigenlijk op de handicap na heel veel gemeen hebt.
Veel passanten maakten van de gelegenheid gebruik om eens op hun gemak alles te vragen wat ze eigenlijk altijd al hadden willen weten.
Een van de vragen was bijvoorbeeld, jammer he dat je visueel gehandicapte geen mobieltje kan gebruiken. Nee hoor geen punt, dat gaat tegenwoordig met wat hulpmiddelen zonder probleem.
Het is bekend dat je nooit een hulphond mag aaien als hij aan het werk is. Als hondenliefhebber moet ik me echt altijd inhouden, want ze zijn zo lief. Joke Larrewijn traint KNGF Geleidehonden. Regelmatig zie ik haar door de stad lopen met pups in opleiding. Gelukkig heeft ze nu naast opleidingshonden ook de 2 jarige Douwe die als fokhond gebruikt wordt en niet als geleidehond, gelukkig mag die geaaid worden.
Ga eens boodschappen doen in een rolstoel, dat viel de bezoekers behoorlijk tegen.
Gelukkig hebben zowel verstandelijk- als lichamelijk gehandicapten een geweldig gevoel voor humor. Ik vergeet nooit dat ik jaren geleden als vrijwilliger op een club voor verstandelijk gehandicapten werkte. We stonden voor de deur te wachten op het busje wat ze op kwam halen toen een van de jongens aan me vroeg: ‘weet je wat de overeenkomst is tussen mij en een vuilniszak’ ? We worden allebei 2 keer per week opgehaald. Ik moest hier opeens weer aan denken toen ik fotografe Jiska voor de deur van De Waag zag staan.
Jiska loopt een beetje kreupel, beter gezegd ze loopt een beetje als een pinguin. Als je dan zelf dit t-shirt ontwerpt, getuigt dat toch wel van grote humor.
Het was mooi om te zien hoe mensen opeens anders aan gingen kijken tegen het winkelen/uitgaan met een handicap.
Hieronder een kort filmpje van Verover de Stad.
3 reacties
Uiteindelijk is misschien wel de grootste handicap als je niet met de handicap van een ander mee om kan gaan.
Love As Always
Di Mario
Mooie initiatieven vind ik dat, mijn vader was gehandicapt, die miste een been. Doordat hij in een vereniging zat voor gehandicapten, die samen aan sport deden ben ik er als kind mee opgegroeid.
Al eens de vernieuwde Haarlemmerstraat geprobeerd?
Ik breek er bijna overal mijn nek…..